%0 Journal Article %T بررسی اثر اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر بهره‌وری در شالیزارهای استان مازندران %J Agricultural Economics %I انجمن اقتصاد کشاورزی ایران %Z 2008-5524 %A انصاری, وحیده %A عنایتی, فاطمه %A رفیعی, حامد %D 2020 %\ 11/21/2020 %V 14 %N 3 %P 101-130 %! بررسی اثر اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر بهره‌وری در شالیزارهای استان مازندران %K طرح تجهیز و نوسازی اراضی %K بهره‌وری %K الگوی لاجیت %K برنج %K استان مازندران %R 10.22034/iaes.2021.521729.1809 %X  افزایش تولید برنج در ایران با توجه به کمیابی منابع تولید مستلزم افزایش بهره­وری است. در راستای دستیابی به این هدف، طرح تجهیز و نوسازی اراضی در کشور به اجرا درآمده است. از آنجا که مهم­ترین استان تولیدکننده برنج در ایران استان مازندران است، لذا هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی بر بهره­وری در شالیزارهای استان مازندران می­باشد. به این منظور اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از هفت شهرستان استان مازندران، برای سال زراعی 97-1396 جمع­آوری شد. شاخص ترنکوئیست-تیل برای محاسبه بهره وری کشت اول برنج مورد استفاده قرار گرفت. سپس برای بررسی عوامل موثر بر بهره­وری، الگوی رگرسیون معمولی برآورد شد. همچنین برای تعیین عوامل متمایز کننده شالیکاران به دو گروه؛ افراد دارای بهره­وری بالاتر و پایین­تر از متوسط نمونه؛  الگوی لاجیت تخمین زده شد. نتایج نشان می­دهد عواملی مانند طرح تجهیز و نوسازی اراضی، اجاره­بهای زمین، منطقه جغرافیایی (غرب در مقابل شرق استان)، تکنولوژی تولید در قالب رقم محصول (محلی در مقابل پرمحصول)، تخصص و کشت دوم تأثیر مثبت بر بهره­وری داشته درحالیکه مقیاس تولید هیچگونه اثری بر بهره­وری ندارد. همچنین محاسبه اثر نهایی حاصل از الگوی لاجیت نشان دهنده آن است که طرح تجهیز و نوسازی اراضی از عوامل مهم و اثر گذار بر بهره­وری برنج می­باشد بطوریکه با اجرای این طرح احتمال اینکه شالیکاران  در کشت اول خود بهره­وری بالاتر از متوسط نمونه را تجربه کنند 28 درصد افزایش می­یابد. لذا با توجه به اینکه اجرای این طرح سالهای طولانی به طول انجامیده، توجه به انجام هرچه سریعتر این طرح در سایر نقاط استان توصیه می­شود. %U https://www.iranianjae.ir/article_242855_507647d4f0554e4c1e78324b9a2831de.pdf