کاربرد برنامه‌ریزی چندهدفه در مدیریت منابع آب سطحی و زیرزمینی منطقه‌ی ساوجبلاغ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل

2 استادیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل

چکیده

یکی از چالش‌های موجود در مدیریت منابع آب، تخصیص بهینه‌ی آن بین بخش‌ها و مصارف مختلف است. این مساله با افزایش جمعیت و تقاضا روز به روز حادتر می‌شود. در این مطالعه، مدیریت منابع آب در شهرستان ساوجبلاغ با استفاده از مدل برنامه‌ریزی چندهدفه بررسی شد. بر اساس مدل، میزان تخصیص بهینه‌ی آب در منطقه مشخص و درصد تغییرات آن با شرایط موجود مقایسه شد. نتایج نشان داد که مقدار بهینه‌ی پمپاژ در ماه‌های گرم سال افزایش می‌یابد. افزون بر آن، سطح زیر کشت محصولات زراعی در سال خشک نسبت به مرطوب به طور محسوسی کاهش نشان داد. مقادیر بهینه‌ی پمپاژ نیز در ماه‌های مختلف سال کم‌تر از میزان پمپاژ فعلی منطقه بود. با توجه به یافته‌ها، برای پرهیز از آسیب بیش‌تر به سفره‌ی آب‌های زیرزمینی منطقه لازم است سیاست‌های مدیریت منابع آب منطقه مورد تجدید نظر و مدیریت عرضه و تقاضای آب با هم مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها