هدف این مقاله بررسی فقر در سطوح مختلف گرایش به مخاطرهی روستاییان است. در بررسی فقر از شاخصهای نسبت سرشمار فقر، نسبت شکاف فقر و شدت فقر و در تعیین تمایلات ریسکی از روش معادل مطمئن برابر با فعالیت ریسکی فرضی استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نیاز به صورت پیمایشی از نمونهای شامل 120 خانوار در سه روستای شهرستان فسا از توابع استان فارس در سال 1386 به دست آمد. نتایج بیان میکند، 33/48 درصد روستاییان مورد مطالعه، فقیر و 67/51 درصد غیرفقیر میباشند. شکاف فقر و شدت فقر برای گروه فقیر نمونهی مورد مطالعه به ترتیب 354/0 و 190/0 است. از نظر تمایلات ریسکی، 55/46 درصد فقرای روستایی ریسکپذیر، 48/34 درصد آنان ریسکگریز و 97/18 درصد ریسک خنثی هستند. فقرای ریسکگریز، بیشترین و فقرای ریسکپذیر، کمترین شکاف فقر را به خود اختصاص دادهاند. همچنین فقرای ریسکگریز، بیشترین و فقرای ریسکپذیر کمترین حساسیت را نسبت به توزیع درآمد از خود نشان میدهند.